Wat is theobromine?
Theobromine is het primair stimulerend middel in cacao, het secundair stimulerende middel is cafeïne. Hoewel theobromine ook in sporen hoeveelheden wordt aangetroffen in onder andere thee en yerba mate, is de cacaoplant veruit de belangrijkste bron van theobromine in de natuur.
Theobromine komt in zulke grote hoeveelheden voor in cacao dat de naam ‘theobromine’ is afgeleid van de wetenschappelijke naam voor de cacaoplant, namelijk: theobroma cacao.
Wanneer je een gemiddelde ceremoniële dosis cacao drinkt, tussen de 25 en 35 gram, is het theobrominegehalte vergelijkbaar met tien chocoladerepen.
Theobromine is de reden dat mensen een aanzienlijke verbetering van zowel energie als humeur melden bij het drinken van cacao. Ook de term ‘hart openend’ komt keer op keer terug, hoe dat precies zit, leg ik je graag uit.
Methylxanthine familie
Theobromine behoort tot de methylxanthine familie, waartoe ook theofylline en cafeïne behoren. Theobromine en cafeïne hebben zeer vergelijkbare chemische structuren, maar zeer verschillende effecten op het lichaam.
Theobromine verschilt van cafeïne doordat het in de eerste plaats een ontspannend middel is voor de gladde spieren; het heeft een groter stimulerend effect op het cardiovasculaire systeem dan op het zenuwstelsel. Naarmate de theobromine in de bloedbaan terechtkomt, verwijdt de hartspier zich, evenals het arteriële netwerk rond het lichaam en de bronchiale passages van de longen. Het resultaat van deze vasodilatatie is een toename van de hartslag en een toename van het zuurstofniveau in het bloed, maar een verlaging van de bloeddruk: bloed dat door bredere kanalen pompt, levert een lagere druk op.
Het hoge ijzergehalte van cacao – met 13,9 mg per 100 g helpt de verhoogde zuurstofmoleculen door het hele lichaam te transporteren, waardoor de bloedsomloop wordt verbeterd wat ervoor zorgt dat veel mensen een bepaalde warmte ervaren na het drinken van cacao.
Theobromine vs. cafeïne
Theobromine stimuleert vooral ons cardiovasculaire systeem, met kleinere effecten op de hersenen dan cafeïne.
Methylxanthines stimuleren mensen door adenosine receptoren te blokkeren. Adenosine is een stof dat zowel honger als slaap in het lichaam signaleert. Het heeft een algemeen remmend en vertragend effect op ons brein en lichaam.
Naarmate je dag vordert en je moe wordt, komt dat onder meer doordat adenosine zich ophoopt in je synapsen. Maar methylxanthines onderbreken dat allemaal. De natuurlijke vertraging van de neurale activiteit (slaperigheid) die door adenosine wordt bevorderd, wordt geblokkeerd, zodat de hersenen hun processen versnellen met weinig vermoeidheid – totdat je crasht.
Cafeïne is beter in het blokkeren van adenosine dan theobromine. Dankzij de extra methylgroep kan cafeïne gemakkelijker de bloed-hersenbarrière binnendringen om het op te kunnen nemen tegen adenosine.
Dus hoewel theobromine misschien niet de laser focus teweegbrengt die je met cafeïne kunt bereiken, stimuleert het ook niet zo enorm dat het de processen in je lichaam ontregelt. Je zou kunnen zeggen dat cafeïne zorgt voor een scherpe toename van aandacht en theobromine voor een rustige toename van helderheid.
Daarnaast is het zo dat de halfwaardetijd (de tijd die nodig is om de helft van de ingenomen stof in het lichaam af te breken) voor theobromine aanzienlijk langer is dan voor cafeïne: 2,5-5 uur voor cafeïne ten opzichte van 7-12 uur voor theobromine. Hierin zien we de energiepiek en -daling van cafeïne rijke koffie versus de milde en aanhoudende energieboost van theobromine rijke cacao. In de context van de verschillende mechanismen van theobromine en cafeïne – waarbij de eerste een primaire hart stimulant is en de tweede een primaire stimulant van het zenuwstelsel – kunnen we duidelijk de fysiologische verklaring zien voor wat we zo vaak voelen: de aanhoudende, energie van cacao versus de snelle, kortdurende energieboost van koffie.
Geef een reactie